به گزارش ‘صدای صادرات‘ ،اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی، سابقه طولانی دارد که در سال ۱۳۵۳ مطرح شد. اما در آن سال‌ها این قانون اجرایی نشد. در اسفند سال ۱۳۶۶ و در روزهای جنگ، مالیات خانه‌های خالی در قانون مالیات‌های مستقیم در نظر گرفته شد، اما این قانون در اجرا مورد بی مهری قرار گرفت.
به گفته حسین عبداللهی، کارشناس مسکن، در سال ۱۳۸۰ به دلیل نبود زیر ساخت اجرایی و به صرفه نبودن، اخذ مالیات از خانه‌های خالی از قانون مالیات‌های مستقیم حذف شد.
سال ۱۳۹۴ دوباره این مالیات در قانون مالیات‌های مستقیم در نظر گرفته شد، اما به دلیل نداشتن کارآمدی لازم در نرخ‌ها، دوباره در سال ۱۳۹۹ اصلاح و به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.
به گفته محمد مسیحی، معاون درآمدهای سازمان امور مالیاتی، طبق این قانون خانه‌هایی که بیشتر از ۱۲۰ روز در سال خالی باشند ماهانه مشمول پرداخت مالیاتی بر مبنای مالیات بر درآمد اجاره می‌شوند:
• سال اول- معادل شش برابر مالیات بر درآمد اجاره
• سال دوم- معادل دوازده برابر مالیات بر درآمد اجاره
• سال سوم به بعد- معادل هجده برابر مالیات بر درآمد اجاره
براساس قانون، وزارت راه و شهرسازی موظف به ایجاد سامانه‌ای بود که خوداظهاری انجام شده در آن مبنای اصلی اخذ مالیات بر خانه‌های خالی قرار گیرد.
اما به گفته مهدی طغیانی، عضو کمیسون اقتصادی مجلس، به دلیل عدم اطلاع رسانی مناسب وزارت راه به مردم، مهلت ثبت نام در این سامانه با تمدیدهای چند باره همراه شد و کوتاهی وزارت راه در این امر محرز است.
بالاخره پس از کش و قوس‌های فراوان بین وزارت راه و سازمان امور مالیاتی بر سر ارسال اطلاعات تکمیلی خانه‌های خالی براساس قانون جدید، حدود یک پنجم از ۲.۵ میلیون خانه خالی براساس آمار رسمی، برای اخذ مالیات از سوی وزارت راه شناسایی و اعلام شد.
به گفته جهانگیر رحیمی، سرپرست دفتر طراحی فرآیندهای مالیاتی، تا کنون ۵۶۸ هزار و ۹۴۷ مورد خانه خالی از سوی وزارت راه و شهرسازی به سازمان امور مالیاتی برای اخذ مالیات معرفی شده که حدود ۵۸ درصد از این خانه‌ها در تهران قرار دارد.
بنابر اعلام سازمان امور مالیاتی کشور، صاحبان خانه هالی خالی برای پرداخت مالیات به سایت my.tax.gov.ir مراجعه کنند؛ پرداخت نکردن مالیات در موعد مقرر، جریمه به همراه خواهد داشت.
