به گزارش ‘صدای صادرات‘ ، قاسم کریمیبا اشاره به نقش بخش کشاورزی در توسعه پایدار کشور، این بخش را یکی از حوزه های استراتژیک توسعه‌ای دانست و گفت: موضوع تامین زنجیره غذایی جامعه، یکی از مهمترین چالشهای همه دولت‌ها است و به همین دلیل این مهم، به یکی از دغدغه‌های اصلی کشورها تبدیل شده است، خاصه در شرایطی که نیاز به غذا به دلیل رشد جمعیت و همچنین تنوع آن به دلیل تغییر سلیقه مصرف‌کننده، هر روز بیشتر می‌شود.
وی افزود: به دلیل تمام آنچه ذکر شد، می‌توان ادعا کرد مسئله تامین غذایی در شرایط کنونی، یکی از بزرگترین چالشهای دولت‌هاست و در این بین هر کشوری که بتواند در این بخش بهتر عمل کند، عملاً به اهرمی استراتژیک در روابط بین‌الملل دست یافته است.
کریمی با اشاره به ضرورت توسعه صادرات غیرنفتی، بر لزوم توجه به مزیت‌های بومی اشاره کرد و ادامه داد: ایران به لحاظ جغرافیایی در منطقه‌ای منحصربفرد از جهان قرار گرفته که استعداد کشت و کشاورزی در هر چهار فصل سال را دارد؛ در واقع، اقلیم آب و هوایی و همچنین خاک متنوع سبب شده که ایران، کشوری مستعد در بخش محصولات باغی و کشاورزی باشد و بتوان در خاک آن سبد متنوعی از محصولات را تولید و به بازارهای داخلی و خارجی تزریق کرد.
وی ادامه داد: با اینکه صادرات محصولات کشاورزی در ایران از جایگاه مهمی در اقتصاد ملی برخوردار است اما تعاونی‌های تولید بخش کشاورزی در زمینه بازاریابی و صادرات محصولات ناموفق بوده‌اند.
وی بیان کرد: یکی از چالشهای عمده درآمدی کشاورزان از محصولات تولیدی کشاورزی، نامنظم بودن مسیر بازاریابی و نحوه عرضه محصولات تولیدی به بازار و پایین بودن سهم دریافتی آنها از قیمت پرداختی مصرفکنندگان نهایی است که بیشتر کشاورزان و کارشناسان این امر را ناشی از نقایص موجود در ساختار بازار محصولات کشاورزی می دانند.
کریمی در پایان تصریح کرد: متاسفانه در یکصد سال اخیر به دلیل کشف نفت و درآمدهای حاصل از خام‌فروشی آن، کشاورزی که پیشینه‌ای غنی در جامعه ایرانی دارد، به تدریج تحلیل رفت و مورد غفلت قرار گرفت. این در حالیست که نفت، درآمدی ناپایدار و تمام‌شدنی است اما درآمد حاصل از کشاورزی، پویا و پایدار و با ارزش‌افزوده بسیار بالاتر از خام‌فروشی است و می‌تواند منبع بزرگ ارزآوری برای کشور باشد.
