به گزارش ‘صدای صادرات‘ از تجارت‌نیوز، تورم سرفصل جهانی عبارت است از تورم در سبد کالایی شامل غذا و انرژی و با تورم هسته‌ای که قیمت مواد غذایی و انرژی را حذف می‌کند، متفاوت است. تورم سرفصل جهانی از ۸٫۱ درصد در سال ۲۰۲۲ که بالاترین مقدار در تقریباً سه دهه گذشته بود، به ۵٫۷ درصد در سال ۲۰۲۳ کاهش یافت.

طبق گزارش چشم‌انداز اقتصادی سازمان ملل، تورم جهانی در حال کاهش است، اما تورم قیمت مواد غذایی می‌تواند ناامنی غذایی و فقر را تشدید کند. تورم جهانی پس از دو سال افزایش، در سال ۲۰۲۳ کاهش یافت اما بالاتر از میانگین دهه ۲۰۱۰-۲۰۱۹ باقی ماند.

در سال ۲۰۲۴ به دلیل تعدیل بیشتر قیمت‌های بین‌المللی کالاها و تضعیف تقاضا در بحبوحه سیاست پولی انقباضی، کاهش بیشتر تا ۳٫۹ درصد پیش‌بینی می‌شود. اقتصادهای توسعه‌یافته کاهش شدید تورم را تجربه کرده‌اند، اگرچه نرخ تورم هسته‌ای، تحت تأثیر افزایش قیمت بخش خدمات و بازارهای کار فشرده، نسبتاً بالا باقی می‌مانند. تورم در اکثر کشورهای در حال توسعه در سال ۲۰۲۳ به اوج خود رسید و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۲۴ بیشتر تعدیل شود.

با وجود این تحولات امیدوارکننده، قیمت مواد غذایی در نیمه دوم سال ۲۰۲۳ به دلیل گذر از قیمت‌های بین‌المللی به قیمت‌های محلی، ارزهای داخلی ضعیف و شوک‌های مرتبط با آب و هوا، نشانه‌هایی از افزایش را نشان داد؛ به ویژه در آفریقا، جنوب آسیا و غرب آسیا.

روند تورم در کشورهای در حال توسعه نیز فقر را تشدید کرده و برخی از پیشرفت‌هایی که به سختی در کاهش فقر به دست آمده را معکوس کرده است. در کشورهای کم‌درآمد (به ویژه کشورهای آفریقایی و غرب آسیا) نرخ فقر بسیار بالاتر از سطح قبل از همه‌گیری بود.

با این حال، بر اساس برآورد فقر بر اساس بانک جهانی (۲۰۲۳d) و برآوردهای ملی، پیش‌بینی می‌شود در تقریباً یک‌چهارم کشورهای در حال توسعه (محل زندگی حدود ۳۰۰ میلیون نفر در فقر شدید)، تورم سالانه از ۱۰ درصد فراتر رود که قدرت خرید خانوارها را بیشتر از بین می‌برد و تلاش‌های کاهش فقر را تضعیف می‌کند.

افزایش تورم مانع از کاهش فقر می‌شود

تورم بالا، پیشرفت در کاهش فقر را در دوره پس از کرونا تضعیف کرده است. بر اساس برآوردهای بانک جهانی، اثرات ترکیبی کرونا، جنگ اوکراین و شوک جهانی قیمت انرژی و مواد غذایی، ۷۵ تا ۹۵ میلیون نفر را در سال ۲۰۲۲ نسبت به پیش‌بینی‌های اولیه قبل از کرونا به سوی فقر شدید سوق داد.

در سال ۲۰۲۳ در سطح جهان، ۶۹۱ میلیون نفر در فقر شدید به سر می‌برند که تنها ۱۳ میلیون نفر کمتر از سال ۲۰۲۲ بوده است. میانگین نرخ فقر در کشورهای با درآمد متوسط بالا، پردرآمد و با درآمد متوسط پایین به سطوح قبل از همه‌گیری نزدیک شد. در مقابل، نرخ فقر هنوز در کشورهای کم‌درآمد، به ویژه کشورهای آفریقایی و خاورمیانه، بسیار بالاتر از سطح قبل از کرونا بود.

بدون رشد اقتصادی سریع و اقدامات هدفمند برای حمایت از معیشت و افزایش حمایت اجتماعی، کاهش فقر در بسیاری از کشورهای کم‌درآمد رویایی بیش نخواهد بود.